Выступление Арташеса Гегамяна на Третьем заседании российско-армянского «Лазаревского клуба» (Ереван, 14.12.2019)

Հայերը Հայրենիքը չեն վաճառում

Եվ գայթակղության չեն տրվում

Դեկտեմբերի 12, 2019

http://www.shame.am/news/view/67820.html

Եվ այսպես, 2019 թվականի դեկտեմբերի 13-ին Երևանում աշխատանքը կսկսի Լազարյան ակումբի երրորդ նիստը։ Օրակարգում մեկ հարց է. «Ռուսաստանի և Հայաստանի ԶԼՄ-ները. անկեղծ խոսակցություն»։ Չեմ թաքցնի, հարգելի ընթերցող, որ պատասխանատու միջոցառման նախօրեին, իսկ Լազարյան ակումբի առաջիկա նիստը, անշուշտ, այդպիսին է, ես բազմաթիվ հոդվածներ, գիտական հետազոտություններ նայեցի արդի պայմաններում զանգվածային լրատվամիջոցների և առհասարակ տեղեկատվական տեխնոլոգիաների դերի մասին։ Բազմաթիվ հրապարակումների մեջ մտաբերեցի ձախ արմատական հոսանքի ֆրանսիացի հեղափոխական, փիլիսոփա, պատմաբան, գրող, նկարիչ-ավանգարդիստ և ռեժիսոր Գի Դեբորի (ֆր. Guy Debord) գաղափարները, որոնք ներկայացրել է «Ներկայացման հասարակություն» գրքում՝ գրված դեռևս 1967թ.։ Այսպես, գրքի գրախոսություններից մեկում, ըստ իս, բավական արդարացի նշվել է. գիրքը գրված է ավելի քան կես դար առաջ և արդեն մոռացվել է, բայց դրանում շատ հանճարեղ թեզեր կան, որոնք ստիպում են մտածել այն մասին, թե ինչ է կատարվում ժամանակակից աշխարհում, հատկապես տեղեկատվական դաշտում։ Շատ ու շատ բնորոշ է, որ «ներկայացում» ասելով Գի Դեբորը նկատի ունի այն «մատրիցան», որը մեր իրականությունում փոխարինել է բոլոր գործընթացները բոլոր մակարդակներում։ «Այդ «ներկայացումն» այժմ որդեգրվել է արևմտյան ստրատեգների կողմից, որոնք մասնագիտացել են «գունավոր հեղափոխությունների» մոդելավորման և իրականացման գործում, օրինակ, Հայաստանում, որը չգիտես ինչու համեստաբար անվանվում է «թավշյա հեղափոխություն»։ Խոսքը ՀՀ-ում 2018թ. ապրիլ-մայիսին տեղի ունեցած պետական հեղաշրջման մասին է։ Գի Դեբորը ուշադրություն է դարձնում այն հանգամանքին, որ հասարակությունում սերմանվող բազմակարծությունը հանգեցնում է այն բանին, որ այսօր ինքը՝ այդ հասարակությունը, ունենալով տեղեկատվության հսկայական հարստություն, հայտնվել է այն վիճակում, երբ ի վիճակի չէ հասկանալ այն աշխարհը, որտեղ ապրում է, և այն գործընթացները, որոնք այնտեղ տեղի են ունենում։ Դեբորը մարգարեաբար հարց է տալիս. գիտակցո՞ւմ ենք արդյոք մենք մեր կյանքը, ազդո՞ւմ ենք արդյոք դրանում տեղի ունեցող իրադարձությունների վրա։ Եվ գալիս է եզրահանգման, որ բազմակարծությունը գործնականում թաքցնում է ճշմարտությունը, ինչի արդյունքում շարքային քաղաքացին մնում է հիմար վիճակում. «Շատերն արդեն լուրջ դեմքով ասում են, թե ճշմարտությունն այլևս գոյություն չունի, իսկ որ ավելի լավ է՝ այն գոյություն ունի, բայց միայն հիփոթետիկորեն։ Անհերքելի սուտը ճզմել է իրենով հանրային կարծիքը. սկզբում փակեցին նրա բերանը, իսկ հետո առհասարակ սկսեցին հայտարարություններ անել նրա անունից։ Հանրային կարծիքն այլևս գոյություն չունի...»։ Խորհեք, հարգելի ընթերցող, այս խոսքերի շուրջ։

Армяне Отечеством не торгуют

И соблазну не поддаются

Декабрь 12, 2019

http://www.shame.am/ru/news/view/67820.html

Итак, 13 декабря 2019 года в Ереване начнет свою работу Третье заседание Лазаревского клуба. На повестке один вопрос: «СМИ России и Армении: откровенный разговор». Не скрою, уважаемый читатель, что накануне ответственных мероприятий, а предстоящее заседание Лазаревского клуба, бесспорно, является таковым, я просмотрел множество статей, научных исследований о роли в современных условиях средств массовой информации, да и информационных технологий в целом. Среди множества публикаций запомнились идеи французского революционера леворадикального толка, философа, историка, писателя, художника-авангардиста и режиссера Ги Дебора (Guy Debord), изложенные им в книге под названием «Общество спектакля», написанной еще в 1967 году. Так, в одной из рецензий этой книги, на мой взгляд, весьма справедливо отмечалось: книга написана более полувека назад и уже подзабыта, однако, в ней много гениальных тезисов, которые заставляют задуматься над тем, что творится в современном мире, особенно в информационном пространстве. Очень и очень характерно, что под «спектаклем» Ги Дебор подразумевает, ту «матрицу», которая заменила в нашей действительности все процессы на всех уровнях. «Спектакль» этот нынче взят на вооружение западными стратегами, специализирующимися в моделировании и реализации «цветных революций», к примеру, в Армении, почему-то скромно именуемой «бархатной революцией». Речь об имевшем место в РА государственном перевороте апреля-мая 2018 года. Ги Дебор обращает внимание на то обстоятельство, что насаждаемый в обществе плюрализм мнений приводит к тому, что сегодня само это общество, владея огромным богатством информации, оказалось не в состоянии понять тот мир, в котором живет, и те процессы, которые в нем происходят. Дебор пророчески задается вопросами: осознаем ли мы свою жизнь, влияем ли мы на происходящие в ней события? И приходит к выводу, что плюрализм мнений на практике скрывает за собой истину, в результате чего простой обыватель остается в дураках: «Многие уже с серьезным видом говорят, что истина больше не существует или, что еще лучше, она существует, но только гипотетически. Неопровержимое вранье подмяло под себя общественное мнение: сначала ему заткнули рот, а затем и вовсе начали делать заявления от его имени. Общественного мнения больше не существует …». Вдумайтесь, уважаемый читатель, в эти слова.

Վերջնանպատակը Հայաստանից և Հարավային Կովկասի տարածաշրջանից Ռուսաստանը դուրս մղելն է

06.12.2019, Shame.am

http://www.shame.am/news/view/67798.html

Անոտացիա

Հայաստանը հայտնվել է համաշխարհային քաղաքականության հայտնի անդրօվկիանոսյան ուժի կենտրոնի և Թուրքիայի համատեղ պայքարի էպիկենտրոնում՝ ուղղված ղարաբաղա-ադրբեջանական հակամարտության անվտանգության գոտում, Իրանի Իսլամական Հանրապետության հետ 105 կիլոմետրանոց սահմանի երկայնքով (որը ներկայում վերահսկում են Արցախի Հանրապետության զինված ուժերը) ՆԱՏՕ «խաղաղարար» զորակազմ մտցնելու պայմանների ստեղծմանը։ Նրանց վերջնանպատակը Հայաստանից և Հարավային Կովկասի տարածաշրջանից Ռուսաստանը դուրս մղելն է։

Եվ այսպես, 2019թ. դեկտեմբերի 2-ին Ֆեյսբուքի իր էջում Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հրապարակեց տեսանյութ՝ պատրաստված Հայաստանի կառավարության կողմից, 2019թ. կատարած աշխատանքի և 2020թ. ծրագրերի մասին։ Մասնավորապես, այնտեղ բերվում էին Հայաստանի Հանրապետության Վիճակագրական կոմիտեի 2019թ. հունվար-հոկտեմբերի տվյալները։ Չեմ թաքցնի, կարդալով «ժողվարչապետի» ամփոփումը, թե. «Այսպիսով, մենք հիմքեր ունենք պնդելու, որ տնտեսական աճը 2019թ. մոտ կլինի 7%-ին։ Հույս ունենք, որ կանցնի 7%-ի սահմանը», գայթակղությունս մեծ էր գործընկերներիս օրինակով, որոնք գիտելիքների պատկառելի պաշար ունեն մակրոտնտեսության ոլորտում, հուշել Նիկոլ Վովաևիչին այն մասին, որ ՀՆԱ աճի գումարելիները դրանց քննադատական իմաստավորման դեպքում այդքան էլ զվարթ պատկեր ի հայտ չեն բերի։ Օրինակ, «ժողվարչապետի» հիշատակած ծառայությունների աճը ձեռք է բերում միանգամայն այլ բովանդակություն, եթե հաշվի առնենք, որ ծառայությունների ընդհանուր ծավալում 22,9%-ը բաժին է ընկնում մոլախաղերի կազմակերպմանը (կազինոների, խաղային սարքերի գործունեությանը և այլն, և այլն, տե՛ս «Հայաստանի Հանրապետության սոցիալ-տնտեսական վիճակը 2019թ. հունվար-սեպտեմբերին», էջ 48)։ Հարցեր է առաջացնում նաև ներմուծման ծավալի առաջանցիկ տեմպը արտահանման ծավալի աճի համեմատ։ Այսպես, եթե 2018թ. հունվար-հոկտեմբերին ՀՀ առևտրային հաշվեկշռի դեֆիցիտը կազմել է $2014,0 մլն, ապա 2019թ. նույն ժամանակամիջոցում առևտրային հաշվեկշռի դեֆցիտը կազմել է արդեն $2127,7 մլն։ Այսպիսով, ՀՀ առևտրային հաշվեկշռի դեֆիցիտի աճը կազմել է $113,7 մլն, ինչը բացասաբար կանդրադառնա ՀՀ վճարային հաշվեկշռի վրա։ Էլ չեմ ասում գյուղատնտեսության, էլեկտրաէներգիայի արտադրության անկման մասին. դիցուք՝ 2019թ. հունվար-հոկտեմբերին էլեկտրաէներգիայի արտադրությունը կազմել է 2018թ. հունվար-հոկտեմբերի մակարդակի 99,7%-ը («Հայաստանի Հանրապետության սոցիալ-տնտեսական վիճակը 2019թ. հունվար-հոկտեմբերին», էջ 19)։

Конечная цель — выдавить Россию из Армении и региона Южного Кавказа

06.12.2019, Регнум

https://regnum.ru/news/polit/2800646.html

06.12.2019, Shame.am

http://www.shame.am/ru/news/view/67798.html

09.12.2019, Лазаревский клуб

http://lazarevsky.club/statyi/post/konechnaya-cel-vydavit-rossiyu-iz-armenii-i-regiona-yuzhnogo-kavkaza

Аннотация

Армения оказалась в эпицентре совместной борьбы известного заокеанского центра силы мировой политики и Турции, направленной на создание условий для ввода «миротворческого» контингента НАТО в зону безопасности Нагорно-Карабахско-азербайджанского конфликта, вдоль 105-и километровой границы с Исламской Республикой Иран, которая в настоящее время контролируется вооруженными силами Республики Арцах. Их конечная цель– выдавливание России из Армении и региона Южного Кавказа

Итак, 2 декабря 2019 года на своей странице в Фейсбук премьер-министр Армении Никол Пашинян опубликовал видеоматериал, подготовленный Правительством Армении о проделанной работе в 2019 году и программах на 2020 год. В частности, там приводились данные Статистического Комитета Республики Армения за январь-октябрь 2019 года. Не скрою, прочитав резюме «народного премьера» о том, что: «Таким образом, у нас есть все основания утверждать, что экономический рост в 2019 году будет близок к 7%. Надеемся, также пересечет границу в 7%», — у меня был велик соблазн по примеру своих коллег, имеющих солидный запас знаний в области макроэкономики, подсказать Николу Воваевичу о том, что слагаемые роста ВВП в случае их критического осмысления выявят не столь уж радужную картину. К примеру, упоминаемый «народным премьером» рост услуг приобретает совершенно иное содержание, если учесть, что в общем объеме услуг 22,9% приходится на организацию азартных игр (деятельность казино, эксплуатация игровых автоматов и пр. пр., см. «Социально-экономическое положение Республики Армения в январе-сентябре 2019 г.», стр. 48). Вызывает вопросы и опережающий темп роста объема импорта в сравнении с темпом роста объема экспорта. Так, если в январе-октябре 2018 г. дефицит торгового баланса РА составил — $2014,0 млн, то за тот же период 2019 г. дефицит торгового баланса составил уже — $2127,7 млн. Таким образом, рост дефицита торгового баланса РА составил $113,7 млн, что отрицательно скажется на платежном балансе РА. Уже не приходится говорить о спаде в сельском хозяйстве, в производстве электроэнергии, как-то: в январе-октябре 2019 года объем производства электроэнергии составил 99,7% от уровня января-октября 2018 года (Социально-экономическое положение Республики Армения в январе-октябре 2019 года, стр. 19).